Bij het harden is het type staal - met name het koolstofgehalte - van groot belang. Het gewicht bepaalt ook de snelheid waarmee de temperatuur tot in de kern van het werkstuk doordringt.
Na het verwarmen tot ca. 1200° C in een zuurstofarme oven, wordt het voorwerp in een bad olie gedompeld. Door de schrikreactie komen de moleculen in een strak kristalrooster te staan en dit maakt het werkstuk keihard maar ook heel bros. Daarom moet het stempel volgens een nauwkeurig schema ook nog worden ontlaten: geleidelijk verwarmen en afkoelen tot 200° - 300° C. Hierdoor wordt het werkstuk weer een beetje taai. Zo wordt uiteindelijk de juiste verhouding tussen hardheid en taaiheid bereikt.
